Decyzja o wyborze stałego uzupełnienia protetycznego dla całego łuku zębowego to poważny krok, który wymaga nie tylko konsultacji ze specjalistą, ale również zrozumienia różnic między dostępnymi rozwiązaniami. Dwa z najczęściej stosowanych systemów to All-on-4 i All-on-6 – nowoczesne metody odbudowy zębów oparte na wszczepieniu czterech lub sześciu implantów, które podtrzymują most protetyczny dla całej szczęki lub żuchwy. Który z tych wariantów będzie lepszy? Odpowiedź zależy od wielu czynników, takich jak warunki kostne, oczekiwania pacjenta oraz planowana trwałość i funkcjonalność całej pracy.
Czym różnią się systemy All-on-4 i All-on-6?
Podstawowa różnica kryje się już w samej nazwie – chodzi o liczbę implantów, na których opiera się cała odbudowa. W przypadku All-on-4 most protetyczny mocowany jest na czterech implantach, natomiast przy All-on-6 – na sześciu. W obu przypadkach mamy do czynienia z odbudową całego łuku zębowego, czyli odtworzeniem wszystkich zębów w szczęce lub żuchwie.
W systemie All-on-4 dwa przednie implanty zębowe są osadzane pionowo, natomiast dwa tylne pod kątem, aby ominąć zatoki szczękowe (w szczęce) lub nerw zębodołowy (w żuchwie). Dzięki temu można zastosować implanty nawet u pacjentów z ograniczoną ilością kości, bez konieczności wcześniejszego przeszczepu. All-on-6 bazuje na sześciu implantach, zwykle rozmieszczonych równomiernie i osadzanych pionowo, co zapewnia większą stabilność całej konstrukcji.
Dla kogo All-on-4?
System All-on-4 często rekomendowany jest pacjentom z ograniczoną ilością kości, którzy chcą uniknąć zabiegów regeneracyjnych, takich jak augmentacja czy podnoszenie dna zatoki. Cztery implanty wystarczają do utrzymania stałej pracy protetycznej, o ile kość jest wystarczająco gęsta i dobrze zintegrowana. Jest to rozwiązanie mniej inwazyjne, szybsze i często tańsze. W wielu przypadkach możliwe jest wykonanie tymczasowej odbudowy już w dniu zabiegu – co oznacza, że pacjent opuszcza gabinet z nowym uśmiechem bez okresu bezzębia.
Dzięki mniejszej liczbie wszczepów All-on-4 wiąże się też z krótszym czasem zabiegu i szybszym gojeniem. Jest polecany osobom starszym lub tym, którzy ze względów zdrowotnych nie mogą sobie pozwolić na bardziej rozbudowane leczenie. To także opcja dla osób, które długo nosiły protezy i mają ograniczone warunki anatomiczne.
Kiedy lepszym wyborem będzie All-on-6?
Z kolei All-on-6 to metoda, która zapewnia lepsze rozłożenie sił żucia i większe podparcie dla mostu protetycznego. Większa liczba implantów oznacza wyższą stabilność i mniejsze obciążenie każdego z nich, co przekłada się na większą trwałość całej konstrukcji. To rozwiązanie rekomendowane przede wszystkim osobom młodszym, bardziej aktywnym, z dobrą jakością kości i większymi oczekiwaniami co do długoterminowej funkcjonalności.
All-on-6 lepiej radzi sobie w sytuacjach, gdy pacjent ma silny zgryz, zgrzyta zębami lub wymaga odbudowy, która musi sprostać większym siłom biomechanicznym. W przypadku ewentualnych komplikacji – na przykład gdy jeden implant z czasem ulegnie osłabieniu – cała praca nadal może być utrzymywana przez pozostałe pięć. Taka nadmiarowość zwiększa bezpieczeństwo i daje większą elastyczność w długoterminowym leczeniu.
Na co zwrócić uwagę przy podejmowaniu decyzji?
Wybór pomiędzy All-on-4 a All-on-6 powinien być dokonany wspólnie z implantologiem po dokładnym badaniu diagnostycznym – tomografii komputerowej, ocenie warunków kostnych oraz analizie ogólnego stanu zdrowia. Lekarz bierze pod uwagę m.in.:
- ilość i jakość kości w szczęce lub żuchwie,
- stan dziąseł i higienę jamy ustnej,
- nawyki pacjenta (np. zgrzytanie zębami),
- oczekiwany efekt estetyczny i funkcjonalny,
- wiek i tryb życia,
- możliwości finansowe.
Nie bez znaczenia są również preferencje samego pacjenta – jedni stawiają na szybkość i wygodę, inni oczekują maksymalnej trwałości nawet kosztem dłuższego procesu leczenia.
Podsumowanie
Zarówno All-on-4, jak i All-on-6 to nowoczesne, skuteczne metody odbudowy bezzębia, które pozwalają odzyskać pełną funkcję i estetykę uśmiechu. All-on-4 jest mniej inwazyjny, szybszy i często dostępny dla pacjentów z ograniczonymi warunkami kostnymi, podczas gdy All-on-6 oferuje większą stabilność, lepsze rozłożenie sił i wyższą trwałość w dłuższym okresie. Ostateczna decyzja powinna być poprzedzona dokładną diagnostyką i indywidualną oceną przez lekarza – tylko wtedy leczenie przyniesie bezpieczny, trwały i satysfakcjonujący efekt.
